بعضی اوقات برخی از کارهای روزمره مثل خوابیدن، غذا خوردن و … هم می توانند به یک چالش بزرگ تبدیل شوند که این موضوع را والدین کودکان لجباز به خوبی درک می کنند. کودکان لجباز نیاز به تایید و شنیده شدن دارند، معمولا کاری را که دوست دارند به هر نحوی انجام می دهند، اگر در مقابلشان بایستید، کج خلقی می کنند و بیشتر مواقع سعی دارند با روش های نامتعادل به آنچه می خواهند برسند. اما چه کنیم که یک کودک لجباز، اجازه دهد که از زندگی مان لذت ببریم؟
شخصیت کودکان با هم متفاوت است. برخی با زبان نرم، کاری را که می خواهید را انجام می دهند. برخی نیاز به جدیت بیشتری دارند ولی به قطع می توانیم بگوییم که اجبار بر روی هیچ فردی (چه کودک و چه بزرگسال) به صورت قطعی جواب نمی دهد و حتی اگر در مقطعی باعث شود که کودک به آنچه می گویید گوش فرا دهد، پس از مدتی دوباره به حالت قبل باز می گردد! با این تفاوت که در این مدت، تصویر شما به عنوان یک انسان زورگو، در ذهنش ثبت شده است. پس اجبار کردن را کنار بگذارید و سعی کنید به نحوی به کودکتان بفهمانید که رفتار نامناسبش راه رسیدن به خواسته اش نیست ولی اگر درخواست مناسبی را مطرح کند، شما نیز به او کمک می کنید تا به آنچه می خواهد برسد.
به نظر می رسد که این روزها اکثر پدر و مادر ها متوجه شده اند که نباید کودک شان را در یک تیم و خودشان را در تیم مقابل قرار دهند. گارد گرفتن در برابر فریادهای یک کودک لجباز که در تلاش است حرف خود را بر کرسی بنشاند، هیچ چیز را درست نخواهد کرد. در عوض سعی کنید با کودکتان در یک تیم قرار گیرید و به جای امر و نهی مستقیم، با او همکاری و به او اعتماد کنید
تربیت یک شمشیر دو لبه است. همان طور که وظیفه ی پدر و مادر، آموزش مستمر است، بایستی به این نکته هم دقت کنند که اگر نکته مثبتی در کودکشان دیدند، باید او را تشویق کنند. البته جالب است بدانید که یکی از دلایلی که کودکان لجبازی می کنند این است که فکر می کنند والدین شان به آن ها توجه نمی کنند و در حقیقت با این رفتار هم می خواهند توجه پدر و مادرشان را به خود جلب کنند و هم در تلاش اند تا رفتار سرد آن ها را تلافی کنند. بنابراین توجه به کودکان و صحبت با آن ها می تواند تا حدی از لجبازی شان بکاهد.
یک اشتباه بزرگ پدران و مادران این است که فکر می کنند بازی، مختص گروه همسالان است. یک راه برای اینکه با کودک لجبازتان دوست تر شوید و بتوانید در یک تیم قرار بگیرید این است که با او بازی کنید. این کار ممکن است که در ابتدا سخت باشد ولی به مرور بسیار لذت بخش می شود. یکی از بازی هایی که می توانید با یک کودک لجباز انجام بدهید بازی “بله یا نه” است. در این بازی شما سوالاتی را از کودکتان می پرسید و از او می خواهید تا به آن ها با “بله ” یا “نه” پاسخ دهد. در حقیقت شما در این بازی ضمن اینکه به کودکتان یاد می دهید که باید در زمان هایی از لفظ “بله” استفاده کند و همیشه پاسخ “نه” ندهد، نوعی رابطه ی دوستانه را نیز با او برقرار می کنید که موجب می شود نسبت به قبل، کمتر با شما مخالفت کند
شما به عنوان یک والد تاثیر بسیار زیادی بر روی کودکتان دارید. اگر به کودکتان توهین می کنید و یا با خشونت با او رفتار می کنید، وقت آن رسیده است که این کار را کنار بگذارید و مدتی به این فکر کنید که تصویر کودکتان از شما به عنوان یک فرد بالغ به چه صورت است؟
اگر شما هنوز پس از سال هایی که گذرانده اید، نمی توانید خشم تان را کنترل کنید یا معتقدید که کودک باید کتک بخورد تا حساب کار دستش بیاید، چگونه می توانید انتظار داشته باشید که کودکی که از نظر سن و جثه از شما بسیار کوچک تر است و هیچ تجربه ای در زندگی ندارد، بتواند تشخیص دهد که نباید لجبازی کند. باز هم تاکید می کنیم که بهترین راه این است که با فرزندتان مثل یک دوست رفتار کنید و از او بخواهید تا دوست شما باشد.
هر چند که کار سختی است تا به جیغ های کودکتان گوش دهید اما لازم است که این کار را به صورت کاملا فعالانه انجام دهید. کودک تان باید متوجه این موضوع شود که حرفش برای شما اهمیت دارد. تا زمانی که این حس در او ایجاد نشود، این حق را به خود می دهد که به حرف هایتان بی توجه باشد و آن ها را نپذیرد. پس اگر کودکتان با جیغ و فریاد با شما صحبت کرد از او بخواهید آنچه می خواهد بگوید را با آرامش برایتان تعریف کند و به او نشان دهید که صحبت هایش برایتان مهم است و به آن ها گوش می دهید.
در نهایت پیشنهاد می کنیم با یک مشاور کودک متخصص صحبت کنید.
[postbox2 txt=”در زمینه روابط عاطفی، ازدواج و زندگی مشترک”]
